zaterdag 26 september 2015

Fotoshoot ...

Boven onze bank hangt een prachtige foto van onze kinderen die inmiddels 12 jaar geleden is gemaakt naar aanleiding van ons 25-jarig huwelijksfeest. Enigszins gedateerd dus tijd voor een nieuwe. Dat heeft geresulteerd in een fotoshoot op verschillende locaties in de buurt van Giessen-Oudekerk. Uiteindelijk moesten we kiezen uit 96 foto's die eigenlijk allemaal even mooi waren. Toch heeft één foto een plaats in de bestaande lijst (90 x 90 cm) kunnen bemachtigen. Welke dat is geworden kunnen jullie zelf hier binnenkort komen bewonderen, maar om alvast een voorproefje te geven bij deze een andere leuke foto. Het gevolg was wel dat ik 's-avonds om 10 uur in mijn bedje lag vanwege de inspanning om van de ene naar de andere locatie te gaan, dan weer zitten, lopen, staan, kortom topsport voor mij. Maar ik had het er graag voor over want het resultaat is geweldig en we zijn er heel blij mee. Trots en blij met mijn gezin. Komende week is mijn laatste als 59-jarige en komend weekend is het feest. Deze mijlpaal als Kahler-patiënt is toch wel heel bijzonder. Groeten, Cees

zondag 13 september 2015

Blij, Blij, Super-Blij ...

Ik heb gisteren een andere scootmobiel gekocht en daar ben ik heel erg blij mee. Dit is eigenlijk mijn enige vorm van vrijheid en onafhankelijkheid. Mijn vorige scooter was aan het eind van zijn latijn en niet goed meer te repareren. De zoektocht naar een andere (een nieuwe is eenvoudigweg onbetaalbaar) viel niet mee, maar afgelopen week verscheen er een advertentie op marktplaats van een particulier die ik in eerste instantie plaatste in de categorie 'te mooi om waar te zijn'. Uiteindelijk na wat mailverkeer heen- en weer, kan je maar één ding doen en dat is er naar toe te gaan om zelf te kijken, onderzoeken en te testen. Alleen het dorpje achterin Overijssel lag zo'n twee uur rijden van ons Oosterhout. Samen met Wolfert zijn we gisterenochtend vroeg vertrokken en uiteindelijk heeft het geresulteerd in een koop. Alleen, hoe krijg je zo'n ding mee? Warempel, na wat demonteren, opvouwen, passen en meten ging het geheel in de kofferbak van onze Prius. Vervolgens hebben we er maar een vader-zoon dagje van gemaakt. Lekker geluncht op het terras van het plaatselijk eet-cafe en op ons gemak weer teruggereden. Vandaag flink geoefend, want alles is net weer een beetje anders, maar hij rijdt geweldig (19 Km per uur), met allerlei toeters en bellen zoals cruisecontrol en voetgas. Ik ben er dus super-blij mee. Ik blijf trouw mijn lenalidomidetjes slikken en voel me vooralsnog, zij het met wat bijwerkingen, nog steeds goed. Groeten, Cees
P.S. Voor de sleutelaars heb ik nog een leuke scootmobiel in de aanbieding ...